«Это первое полное издание всех моих книг. Несмотря на то, что по отдельности они сотнями выходили в разных странах мира и на разных языках, мне хочется звучать на своём языке. Издания на белорусском были, но не было хороших.
Мне нравится, что сейчас над переводом цикла «Голоса утопии» работали наши лучшие современные поэты и писатели — Валентин Акудович, Владимир Орлов, Сергей Дубовец, Борис Петрович, Андрей Хаданович.»
(Святлана Алексіевіч)
«Цынкавыя хлопчыкі» — трэцяя кніга хронікі, якая ўпершыню выйшла ў 1989 годзе. У ёй гавораць сяброўкі, мамы і ўдовы маладых хлопцаў, якія загінулі ў часе спецаперацыі СССР у Афганістане ў 1979-1989 гадах. Без гэтае кнігі немагчыма ўявіць сабе ні гісторыі афганскай вайны, смерцяноснай і няправеднай, ні гісторыі апошніх гадоў савецкае ўлады, якую гэтая вайна канчаткова падарвала.
Святлага Алексіевіч: «Мы падняліся на верталёце і ўнізе я раптам убачыла: нешта блішчыць. Спытала ў хлопцаў:» Што гэта? — Труны ляжаць». Тысячы цынкавых трунаў. Але, самае галоўнае, тыя, хто загінулі, не ведалі, за што. Гэта было, вядома, вялікая ўзрушэнне».

Святлана Алексіевіч — першы беларускі лаўрэат Нобелеўскай прэміі. Вышэйшую літаратурную ўзнагароду свету ёй уручылі ў 2015 годзе «за шматгалосную творчасць — помнік пакуты і мужнасці ў наш час». Тады ж выдавецтва «Логвінаў» вырашыла выпусціць легендарныя кнігі нобелеўскага лаўрэата на беларускай мове — усё адразу, упершыню (!) без цензарских правак, у адзіным дызайне і, галоўнае, у найноўшым перакладзе лепшых аўтараў краіны. Гэтая праца вялася 2 гады.