Арлоў Уладзімір. Ордэн Белай Мышы

Зборнік казачна-філасофскіх гісторый. У адной невялікай краіне насельніцтва складалася з аднаго караля, аднаго прэм’ер-міністра, аднаго генерала, аднаго прафесара, аднаго студэнта, аднаго пісьменніка Усіх было па адным, і дзякуючы гэтаму краіна жыла заможна і спакойна. Але аднойчы спакой быў парушаны: каралеўскі ювелір вырабіў адзіны ордэн, а значыць, павінен быў з’явіцца і адзіны яго кавалер. Як падзеі разгортваліся далей, чытач даведаецца з вострасюжэтнага твора, што даў зборніку назву.
У кнігу ўвайшлі таксама “Полацкія апавяданні” ды іншыя тэксты на сучасныя і вечныя тэмы.

Жанр	Аповесці і апавяданні
Выдавецтва	Логвінаў
Год выдання	2013
Колькасць старонак	390
Вокладка	мяккая
Памеры	120×185 мм
ISBN	978-985-562-032-8

Тэгі: Серыя Я кнігу маю, Уладзімір Арлоў.Катэгорыі: Логвінаў, Раманы, апавяданні, Усе кнігі.

Хоць Арлоў сябе да класікаў не адносіць, тым не менш не памылюся, калі скажу, што гэта адзін з самых культавых беларускіх аўтараў сучаснасці. ~Віктар Корбут, Беларусь Сегодня

Ці можна ўявіць сабе адну краіну, дзе ёсьць адзін кароль, адзін паліцэйскі, адзін студэнт. Усё выдатна, бо няма рухавіка, які рухае гісторыяй – спаборніцтва. Спаборніцтва думак, спаборніцтва здольнасьцяў. Аднак у плын рутыннага жыцьця, як яблык раздору, аўтар дадае рэч, якая таксама адна – Ордэн Белай Мышы, які вядома можа належыць толькі аднаму кавалеру. Дух змаганьня прымушае перажыць і пераасэнсаваць сэнс звычайнага, штодзённага жыцьця адной краіны. ~Kamunikat.org

«Ордэн Белай Мышы», Уладзімір Арлоў
> Ордэн Белай Мышы
Ордэн Белай Мышы
Маша і мядзведзі

> Полацкія апавяданні
Малекула
Я марыў стаць шпіёнам
Рыба ды іншыя
Рэквіем для бензапілы
Мой знаёмы забойца Сяргей
Вова Цымерман
Прароцтвы Розы Герцыковіч
Інтэрнат
Гарэла сьвечка
За што Авін забіў Кавеля

> Сібірская аповесць

> Краявід з ментолавым пахам
Краявід з ментолавым пахам
Genius loci

Нарадзіўся ў Полацку ў 1953 годзе.
Скончыў гістарычны факультэт БДУ (1975). Працаваў настаўнікам гісторыі ў Наваполацку, карэспандэнтам, загадчыкам аддзела, намеснікам рэдактара гарадской газеты “Хімік”, рэдактарам выдавецтва “Мастацкая літаратура”. З’яўляўся сябрам рэдкалегій часопісаў “Спадчына”, “Калосьсе”, “Крыніца”. Сябра Рады Беларускага ПЭН-цэнтра і Рады Саюза беларускіх пісьменнікаў. Жыве ў Мінску.
Першыя творы надрукаваў у студэнцкіх самвыдавецкіх альманахах “Блакітны ліхтар” і “Мілавіца”.
Узнагароджаны медалём Францыска Скарыны (1991). Лаўрэат літаратурных прэмій імя Ф. Багушэвіча Беларускага ПЭН-цэнтра, Таварыства вольных літаратараў “Гліняны Вялес”, міжнароднай прэміі “Еўрапейскі паэт свабоды” (Гданьск, 2010).
Творы У. Арлова перакладаліся на 25 моваў, у тым ліку на нямецкую, англійскую, польскую, шведскую, чэшскую, французскую, эстонскую, літоўскую, славацкую, грузінскую, украінскую, чачэнскую. Кнігі “Таямніцы полацкай гісторыі” і “Дзесяць вякоў беларускай гісторыі” (у суаўтарстве з Генадзем Сагановічам) увайшлі ў спіс 100 найбольш папулярных беларускіх кніг ХХ стагоддзя паводле апытання газеты “Наша Ніва”.

Водгукі