Галоўная задача аўтара — настроіць чытача на самастойны пошук ісціны, не прымушаючы яго пасіўна верыць «навізне» сваіх адкрыццяў. Аўтар прымушае сам сябе быць перш за ўсё «добрасумленным вучнем» — навучыцца мысліць самастойна, праз супастаўленне гістарычных фактаў, праз аналіз «запісаў», без рытарычных воклічаў. Аўтар хоча задаваць мінуламу пытанні. Першым і галоўным суразмоўнікам для чытача павінен стаць сам Купала, але ж і Купалавы адказы на пытанні — не заўсёды ісціна, а толькі стымул да супастаўлення і аналізу (і зноў такі без рытарычных воклічаў).