У сваіх казках – такіх простых і такіх шчырых – аўтар з вялікай цеплынёй і любоўю апісвае кожнага з герояў: ці гэта юны даследчык навакольнага свету, для якога сапраўдным цудам сталі качаняты, што “прапісаліся” на балконе, ці маленькае зайчаня, якое лічыла сябе смельчаком і вельмі засмуцілася, даведаўшыся, што яно – “звычайненькі пужлівы заяц”, або цікаўная рыбачка, якая дужа хацела трапіць на бераг і праз тое ледзь не пацярпела. “Нарвежскі кот не падвядзе” – гэта сапраўдны ўрок чуласці і дабрасардэчнага стаўлення да свету для маленькіх чытачоў і іх бацькоў. ~zviazda.by